Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ənkəbut — ə. hörümçək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kələtan — (Ordubad) hörümçək. – Bizdər hörümçəx’ demərıx, kələtan deyərıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gənə — is. zool. Xırda caynaqları ilə heyvanların, bəzən də insanların bədəninə yapışıb onların qanını soran buğumayaqlı parazit. İti gənə basıb. İnsana xəstəlik keçirən gənələr xüsusi bir qrup təşkil edir. Hörümçək gənəsi zool. – bitkiyə ziyan verən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tor — is. 1. Balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət. Balıq toru. – Sahibi tor götürüb dənizə gedəndə <Çupçik> də sümsünə sümsünə yortardı. M. C.. Mən yaralı göyərçini tordan çıxarıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gudul — I (Bakı, Füzuli, Qarakilsə, Quba) bax gödül II (Bakı) hörümçək III (Füzuli) sarımayan barama qurdu. – Gudul qırılır, sarımır IV (Xaçmaz) qısaboylu, gödək (adam). – Mirzəbala kişi gudul bir adamiydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hörümləməg — (Salyan) hörmək, toxumaq. – Gör hörümçəg nə yaxşı tor hörümli: b … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
koratan — (Lənkəran) hörümçək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kürdül — (Bakı) hörümçək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qudul — I (Zaqatala) hörümçək II (Quba) qısaboylu. – Qudul adam diyədülər çux bilədü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mələnc — (İsmayıllı) hörümçək. – Mələnc tor qurur, milçəyi tutur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
